Πολλές παθήσεις οξείες, χρόνιες ή και συγγενείς αφορούν στον τράχηλο του μικρού ασθενούς.

Η συνηθέστερη πάθηση είναι η διόγκωση των τραχηλικών λεμφαδένων αποτέλεσμα λοίμωξης του αναπνευστικού συστήματος.

Επίσης στην περιοχή του τραχήλου μπορεί να υπάρχουν κύστεις (στρογγυλά, ανώδυνα μορφώματα), οι οποίες μπορεί να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε στάδιο της ζωής του παιδιού (ακόμα και αμέσως μετά την γέννηση).

Είναι η πιο συχνή πάθηση της νεογνικής, βρεφικής και παιδικής ηλικίας.

Κατά κύριο λόγο είναι ιογενούς αιτιολογίας, η συμπτωματολογία δεν είναι έντονη (μπούκωμα, ρινική δυσχέρεια, μύξες) και η θεραπεία είναι οι ρινοπλύσεις και σε μερικές περιπτώσεις η χορήγηση τοπικών ρινικών σκευασμάτων.

Το τύμπανο του αυτιού μας είναι μια άθικτη μεμβράνη που ξεχωρίζει το έξω από το μέσο αυτί.

Παρόλα αυτά σπανίως το τύμπανο έχει μια τρύπα (διάτρηση) που δημιουργεί αρκετά σοβαρά προβλήματα στα παιδιά

Η αιτιολογία της μόνιμης διάτρησης του τυμπάνου είναι:

• ρήξη τυμπάνου μετά από οξεία μέση πυώδη ωτίτιδα
• τραυματισμός του ωτός (π.χ. από μπατονέτα)
• κάκωση και κατάγματα της κεφαλής (τροχαία ατυχήματα)
• συνέπεια χειρουργικών παρεμβάσεων στο αυτί (μετά από τοποθέτηση σωληνίσκων αερισμού)
• κάκωση του ωτός (συνήθως μετά από ξυλοδαρμό)
• όγκοι του μέσου ωτός (χολοστεάτωμα)
• βαροτραυματικές ωτίτιδες (μετά από καταδύσεις) και άλλες πιο σπάνιες παθήσεις

Η θεραπεία της μόνιμης τρύπας του τυμπάνου είναι χειρουργική τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες. Η χειρουργική αποκατάσταση του τυμπάνου ονομάζεται τυμπανοπλαστική.

Η επέμβαση κρίνεται αναγκαία τόσο για την αποκατάσταση της ακοής όσο και για την αποκατάσταση της αρχιτεκτονικής του ωτός. Το δεύτερο είναι ιδιαίτερα σοβαρό γιατί με τη διάτρηση του τυμπάνου έχει διαταραχθεί η αποστείρωση της περιοχής.

Το μέσο αυτί, δηλαδή η περιοχή πίσω από το τύμπανο, σε φυσιολογικές συνθήκες είναι μια κλειστή κοιλότητα η οποία εξασφαλίζεται από ένα ακέραιο τύμπανο.

Σε περιπτώσεις διάτρησης υπάρχει επικοινωνία με αποτέλεσμα ο αέρας και το νερό να εισέρχεται στο μέσο αυτί δημιουργώντας προβλήματα, όπως ωτόρροια, ίλιγγος, πόνος, βουητά κ.λπ.

Είναι μια αρκετά δύσκολη χειρουργική επέμβαση η οποία πραγματοποιείται από εξειδικευμένο ωτορινολαρυγγολόγο, τον ωτοχειρουργό. Γίνεται πάντοτε υπό γενική αναισθησία στα παιδιά. Η μετεγχειρητική πορεία δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες.

Κατ’ επέκταση, σε μια διάτρηση που οφείλεται σε κάκωση ή / και τραυματισμό του ωτός, η χειρουργική παρέμβαση συνιστάται σε σύντομο χρονικό διάστημα και ανεξάρτητα της ηλικίας του παιδιού. Στις περιπτώσεις αυτές η τυμπανοπλαστική γίνεται μέσα από το αυτί χωρίς τομές εξωτερικά και συνήθως χρησιμοποιούνται τεχνητά μοσχεύματα ή / και λίπος από το ίδιο το παιδί.

Τα αποτελέσματα είναι πολύ ικανοποιητικά και ο μικρός ασθενής σε 3-6 μήνες επανέρχεται σε όλες τις δραστηριότητές του (π.χ. κολυμβητήριο).

Αντιθέτως, στις περιπτώσεις εκείνες όπου η διάτρηση οφείλεται σε ρήξη του τυμπάνου λόγω πολλών ωτιτίδων η επέμβαση θα πρέπει να πραγματοποιείται σε ηλικίες άνω των 7-8 ετών όπου στατιστικά οι λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος έχουν ελαττωθεί σημαντικά.

Γίνεται κατ’επέκταση κατανοητό ότι η απόφαση για το πότε και πώς θα πραγματοποιηθεί η τυμπανοπλαστική είναι κρίσιμη. Θα πρέπει ο ωτοχειρουργός να λάβει όλους εκείνους τους παράγοντες υπόψη του, έτσι ώστε η πρώτη επέμβαση να είναι και η τελευταία. 

Η υπερτροφία των αμυγδαλών τις περισσότερες φορές συνδυάζεται με την υπερτροφία των αδενοειδών εκβλαστήσεων και το κύριο σύμπτωμα είναι το ροχαλητό με αποφρακτική άπνοια.

Με τον όρο αποφρακτική υπνική άπνοια, εννοούμε τη διακοπή της ανάσας του παιδιού κατά τη διάρκεια του ύπνου του.

Είναι μια σοβαρή πάθηση η οποία χρήζει χειρουργικής παρέμβασης.

Είναι η δεύτερη πιο συχνή πάθηση της παιδικής ηλικίας. Υπολογίζεται ότι το 85% των παιδιών κάτω των 6 ετών θα εμφανίσει τουλάχιστον ένα επεισόδιο οξείας ωτίτιδας.

Η ασθένεια αυτή είναι ιογενούς αιτιολογίας σε ποσοστό που αγγίζει το 90%. Το κύριο σύμπτωμα είναι ο πόνος του αυτιού που μπορεί να συνδυάζεται με πυρετό.

Η θεραπεία συνίσταται στη χορήγηση αναλγητικών και σε λίγες περιπτώσεις αντιβιοτικών.