Εξετάσεις προληπτικού έλεγχου για παιδιά σε προνομιακές τιμές, με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα για το Αυτί και την Ακοή, προσφέρει ο Όμιλος Ιατρικού Αθηνών ...
Ουρολογικό
Γενικά
Το παιδοουρολογικό τμήμα ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 1990. Ήταν η πρώτη παιδοουρολογική κλινική που δημιουργήθηκε στον ιδιωτικό τομέα.
Υπήρξε πρωτοπόρος εισάγοντας για πρώτη φορά στην Ελλάδα την ενδοσκοπική θεραπεία για κυστεονεφρική παλινδρόμηση, τον ουροδυναμικό έλεγχο στα παιδιά, την χειρουργική πέους (υποσπαδίες, στρεβλώσεις πέους) χωρίς καθετήρα και χωρίς νοσηλεία καθώς και την χειρουργική αποκατάσταση ακόμα και των πιο σοβαρών υποσπαδιών σε ένα μόνο χειρουργικό χρόνο (με μόνο μια επέμβαση).
Μέχρι σήμερα, έχουν πραγματοποιηθεί χιλιάδες χειρουργικές επεμβάσεις που αφορούν το ουροποιητικό και γεννητικό σύστημα των παιδιών, με ποσοστά επιτυχίας ίσα ή και μεγαλύτερα από τα ποσοστά που αναφέρουν τα πλέον εξειδικευμένα παιδοουρολογικά κέντρα Ευρώπης και Αμερικής.
Ιατρικές Υπηρεσίες
νεφρεκτομές για δυσπλαστικούς-μη λειτουργικούς νεφρούς, στενώσεις πυελοουρητηρικών συμβολών, στενώσεις ουρητηροκυστικών συμβολών, ουρητηροκήλες, εκκολπώματα ουροδόχου κύστης, βαλβίδες ουρήθρας) καθώς και το γεννητικό σύστημα των παιδιών (φιμώσεις, λύση βαλανοποσθικών συμφύσεων, στρεβλώσεις πέους, υποσπαδίες, επισπαδίες, κρυψορχίες, συστροφές όρχι καθώς και παραεπιδιδυμικών αποφύσεων, κύστεις επιδιδυμίδος, υδροκήλες, βουβωνο-οσχεοκήλες, κιρσοκήλες, κύστεις σπερματικού τόνου).Ασθένειες
Ακράτεια ούρων - ενούρηση Διαβάστε περισσότερα
Οι ημερήσιες και νυκτερινές απώλειες ούρων είναι πολύ συχνές στα παιδιά. Στην ηλικία των 6 ετών το 10% των παιδιών βρέχεται ακόμα πάνω του την νύχτα ενώ το 5% παρουσιάζει και ημερήσια ακράτεια ούρων, σε συνδυασμό ή όχι με νυκτερινές απώλειες (ενούρηση).
Όταν οι απώλειες ούρων είναι αμιγώς νυχτερινές, το πρόβλημα είναι λειτουργικό, με τη βοήθεια ίσως ενός βαθύ ύπνου. Αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά μετά την ηλικία των 6 ετών με σημαντική επιτυχία.
Όταν οι απώλειες ούρων είναι ημερήσιες, συχνά συνοδεύονται από συχνουρία, επιτακτικές ανάγκες για ούρηση και χαρακτηριστικές στάσεις που παίρνει το παιδί.
Σε αυτήν την περίπτωση, το πρόβλημα ακράτειας ούρων μπορεί να είναι είτε λειτουργικό και αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά, είτε νευρολογικό, είτε πιο σπάνια οφείλεται σε στένωση της ουρήθρας, η οποία αντιμετωπίζεται χειρουργικά (βαλβίδες οπίσθιας ουρήθρας).
Κάμψη πέους Διαβάστε περισσότερα
Η κάμψη του πέους μπορεί να υπάρχει και χωρίς παρουσία υποσπαδία.
Διορθώνουμε τις κάμψεις του πέους εκείνες οι οποίες είναι σοβαρές και πρόκειται πραγματικά να εμποδίσουν την διείσδυση του ανδρικού μορίου στον κόλπο της γυναίκας.
Η επέμβαση γίνεται χωρίς καθετήρα και χωρίς νοσηλεία, με υψηλότατα ποσοστά επιτυχίας που αγγίζουν το 100%.
Κιρσοκήλη Διαβάστε περισσότερα
Κιρσοκήλη είναι η διάταση-συσσώρευση φλεβικού αίματος εν είδει κιρσών, στο φλεβικό δίκτυο των όρχεων.
Η κιρσοκήλη είναι σχεδόν πάντα από την αριστερή πλευρά λόγω ειδικής ανατομίας του φλεβικού δικτύου του αριστερού όρχι.
Η κιρσοκήλη αποτελεί σήμερα την πιο συχνή αιτία υπογονιμότητας στον άνδρα καθότι η ποιότητα των σπερματοζωαρίων που παράγουν οι όρχεις δεν είναι καλή.
Η κιρσοκήλη μπορεί να εμφανίζεται από την ηλικία των 9 ετών και οι παιδοουρολόγοι χειρουργούν στην προεφηβική και εφηβική ηλικία τις κιρσοκήλες εκείνες που είναι σαφώς μεγάλου βαθμού και έχουν πολλές πιθανότητες να επηρεάσουν το μεθαυριανό σπέρμα.
Η επέμβαση αυτή δεν απαιτεί παραμονή του παιδιού στο νοσοκομείο και έχει ποσοστά επιτυχίας της τάξης του 95%.
Κρυψορχία - ανασπώμενοι όρχεις Διαβάστε περισσότερα
Κρυψορχία είναι όταν ο όρχις δεν έχει κατέβει στην θέση του στο όσχεο την στιγμή της γέννησης.
Τέσσερα στα εκατό αγόρια γεννιούνται με κρυψορχία, η οποία στο 85% των περιπτώσεων είναι ετερόπλευρος και στο 15% αμφοτερόπλευρος.
Στις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις κρυψορχίας, οι όρχεις θα κατέβουν από μόνοι τους στην θέση τους μέσα στο πρώτο εξάμηνο-οκτάμηνο της ζωής.
Περίπου 1,5 αγόρια στα 100 θα χρειαστούν επέμβαση, τη λεγόμενη ορχεοπηξία, μετά την ηλικία των 8 μηνών και το αργότερο μέχρι την ηλικία του ενός έτους.
Η κρυψορχία και ιδίως εάν τα παιδιά δεν χειρουργηθούν σε σωστή ηλικία, μπορεί να προκαλέσει στειρότητα καθότι τα κύτταρα των όρχεων που παράγουν τα σπερματοζωάρια δεν θα ωριμάσουν σωστά.
Επίσης εάν δεν διορθωθεί έγκαιρα, μπορεί να προκαλέσει και καρκίνο των όρχεων. Όλα αυτά οφείλονται στην χρόνια υπερθέρμανση των όρχεων, οι οποίοι ζουν στην βουβωνική χώρα και όχι έξω από το σώμα στο όσχεο.
Η διάγνωση της κρυψορχίας γίνεται κλινικά με την ψηλάφηση και οι όρχεις μελετώνται ως προς το μέγεθος και την ποιότητα τους υπερηχογραφικά.
Η ορχεοπηξία επί έκτοπων όρχεων που ψηλαφώνται στην βουβωνική χώρα, γίνεται με μια επέμβαση που δεν απαιτεί νοσηλεία και με ποσοστά επιτυχίας που αγγίζουν σε έμπειρα χέρια το 100%.
Όταν οι όρχεις δεν ψηλαφώνται και είναι ενδοκοιλιακοί, χρειάζεται να γίνει λαπαροσκοπική προσέγγιση. Τα παιδιά σε αυτήν την περίπτωση νοσηλεύονται για μια νύχτα και τα ποσοστά τελικής επιτυχίας σε αυτές τις υψηλές-ενδοκοιλιακές κρυψορχίες είναι της τάξης του 85%.
Ανασπώμενος είναι ο όρχις εκείνος ο οποίος ζει στο όσχεο και κατά καιρούς και στιγμές ανέρχεται στην βουβωνική χώρα. Οι ανασπώμενοι όρχεις εκτιμώνται κλινικά και υπερηχογραφικά και οι περισσότεροι από αυτούς δεν χρειάζονται χειρουργική επέμβαση.
Ουρητηροκήλη Διαβάστε περισσότερα
Η ουρητηροκήλη αποτελεί μια ειδικής μορφής στένωση στην ένωση του ουρητήρα με την ουροδόχο κύστη.
Το τελικό τμήμα του ουρητήρα είναι διατεταμένο, προβάλλοντας ως κυστικό μόρφωμα μέσα στην ουροδόχο κύστη. Η ουρητηροκήλη συναντιέται σε ένα στα 4.000 παιδιά και είναι 5-7 φορές συχνότερη στα κορίτσια.
Συχνά αφορά τον ουρητήρα που παροχετεύει τον άνω πόλο ενός διπλού νεφρού.
Η στένωση αυτή δημιουργεί σοβαρή ουρητηρο-υδρονέφρωση, η οποία θέτει σε κίνδυνο την λειτουργία του αντίστοιχου νεφρού.
Η διάγνωση της ουρητηροκήλης γίνεται σχεδόν πάντα προγεννητικά, στα υπερηχογραφήματα της εγκυμοσύνης, ειδάλλως προκαλεί εμπύρετες ουρολοιμώξεις.
Η χειρουργική διόρθωση της ουρητηροκήλης γίνεται μέσα στις πρώτες εβδομάδες της ζωής.
Η επέμβαση είναι πλέον απλή, ενδοσκοπική, χωρίς τομές και τα ποσοστά επιτυχίας της υψηλότατα.
Έχει αντικαταστήσει παντελώς τα τελευταία χρόνια την αφαίρεση του σύστοιχου τμήματος του νεφρού που γινόταν παλαιότερα με μεγάλη ανοικτή επέμβαση, με σχετικά συχνές μετεγχειρητικές επιπλοκές.
Παλινδρόμηση των ούρων - ουρολοιμώξεις Διαβάστε περισσότερα
Η παλινδρόμηση των ούρων είναι επί το πλείστον συγγενής (από κατασκευής του εμβρύου) και οφείλεται σε μια ατέλεια της ένωσης των ουρητήρων με την ουροδόχο κύστη.
Η ατέλεια αυτή προκαλεί το πισωγύρισμα των ούρων από την κύστη στους νεφρούς ενώ αυτό απαγορεύεται, καθώς οδηγεί σε ουρολοίμωξη.
Υπολογίζεται ότι 10% περίπου των παιδιών έχουν κυστεονεφρική παλινδρόμηση, πολλές φορές όμως αυτή δεν δημιουργεί ουρολοιμώξεις.
Οι σοβαρές παλινδρομήσεις ούρων διαγιγνώσκονται πλέον σήμερα προγεννητικά, στο υπερηχογράφημα του εμβρύου. Αλλιώς διαγιγνώσκονται μετά από ουρολοίμωξη, η οποία σχεδόν πάντα συνοδεύεται από υψηλό πυρετό (πυελονεφρίτις).
Οι παλινδρομήσεις ούρων μπορεί να είναι επικίνδυνες για την νεφρική λειτουργία του παιδιού διότι οι πυελονεφρίτιδες που προκαλούν, μπορεί να δημιουργούν μόνιμες βλάβες στο νεφρικό παρέγχυμα.
Η παλινδρόμηση ούρων διαγιγνώσκεται με ειδική εξέταση που λέγεται ανιούσα κυστεογραφία και γίνεται από παιδοακτινολόγο.
Οι παλινδρομήσεις ούρων είναι διαφόρων βαθμών, από σταδίου Ι έως σταδίου V και ανάλογα με τη σοβαρότητα τους, μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στους νεφρούς ή να συνδυάζονται με συγγενή νεφρική δυσπλασία.
Επειδή οι παλινδρομήσεις ούρων σε ένα ικανοποιητικό ποσοστό μπορεί να ιαθούν από μόνες τους με την ανάπτυξη και μόνο του παιδιού, τα παιδιά μπαίνουν σε μια μικρής δόσης καθημερινή αντιβιοτική αγωγή, απλώς και μόνο για να μην κάνουν ουρολοιμώξεις.
Εάν η παλινδρόμηση ούρων επιμείνει ή εάν προκαλεί συνεχείς ουρολοιμώξεις παρά την καθημερινή αντιβίωση, διορθώνεται χειρουργικά.
Σήμερα, σχεδόν όλες οι παλινδρομήσεις ούρων διορθώνονται ενδοσκοπικά με έγχυση υαλουρονικού οξέος, με επέμβαση που δεν απαιτεί νοσηλεία ή καθετήρα μετεγχειρητικά και με ποσοστά επιτυχίας της τάξης του 85% σε έμπειρα χέρια.
Σπανίως πλέον σήμερα γίνονται ανοικτές επεμβάσεις με μετεμφύτευση των ουρητήρων, οι οποίες απαιτούν έξι ημέρες νοσηλείας και έχουν ποσοστά επιτυχίας της τάξης του 99%.
Εκτός από τις εμπύρετες ουρολοιμώξεις, που προκαλεί η κυστεονεφρική παλινδρόμηση, υπάρχουν και οι ουρολοιμώξεις χωρίς πυρετό, που οφείλονται σε τοπικούς παράγοντες των γεννητικών οργάνων, σε δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης ή απλώς σε κακή τοπική καθαριότητα.
Οι απύρετες ουρολοιμώξεις-κυστίτιδες είναι σχεδόν πάντα ακίνδυνες για το παρέγχυμα των νεφρών.
Υδροκήλη – βουβωνοοσχεοκήλη Διαβάστε περισσότερα
Στη γέννηση, περίπου 50% των νεογέννητων αγοριών έχει υδροκήλη, δηλαδή υγρό γύρω από τον ή τους όρχεις. Αυτό οφείλεται στο ότι δεν έχει κλείσει ακόμα ο δρόμος, μέσω του οποίου κατέβηκαν οι όρχεις (από την κοιλιά του εμβρύου όπου γεννιούνται) στο όσχεο.
Ο δρόμος αυτός μπορεί να κλείσει κατά την διάρκεια του πρώτου έτους της ζωής αυτομάτως, γι'αυτό και δεν χειρουργούμε, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, τις υδροκήλες πριν την ηλικία των 14-16 μηνών.
Το υγρό που υπάρχει γύρω από τους όρχεις κατεβαίνει από την κοιλιά του αγοριού και όταν αυτά μείνουν ξαπλωμένα για ένα χρονικό διάστημα, ξαναγυρίζει πίσω στην κοιλιά.
Η αυξομείωση λοιπόν του όγκου της υδροκήλης μας δείχνει ότι η επικοινωνία είναι ανοικτή και ότι πρέπει μετά την ανωτέρω ηλικία να την κλείσουμε, με μια απλή επέμβαση, η οποία είναι ανώδυνη, δεν απαιτεί νοσηλεία και η οποία έχει ποσοστά επιτυχίας της τάξης του 100%.
Εάν αυτός ο δρόμος παραμείνει ανοικτός, μπορεί να κατέβει από την κοιλιά μια έλικα εντέρου και η ίδια παθολογία να ονομαστεί βουβωνοκήλη ή βουβωνο-οσχεοκήλη.
Στην περίπτωση αυτή, το έντερο μπορεί να μην μπορεί να γυρίσει προς τα πίσω (περίσφυξη της κήλης) και η επέμβαση τότε γίνεται επείγουσα και σαφώς πιο σύνθετη.
Υδρονέφρωση Διαβάστε περισσότερα
Υδρονέφρωση είναι η παρουσία ούρων μέσα στους νεφρούς.
Η διάγνωσή της γίνεται σχεδόν πάντα προγεννητικά, με τα υπερηχογραφήματα του εμβρύου.
Περίπου 1,4 στα 100 νεογέννητα έχει κατακράτηση ούρων στους νεφρούς, η οποία έχει διαγνωστεί προγεννητικά.
Εάν διαφύγει της προγεννητικής διάγνωσης, η υδρονέφρωση διαγιγνώσκεται είτε με ουρολοιμώξεις, είτε με κοιλιακό άλγος.
Μετά την γέννηση θα πρέπει να γίνει ένας έλεγχος του παιδιού την 3η ή 4η ημέρα της ζωής με υπερηχογράφημα και ανάλογα με τα ευρήματα του, προχωράμε ή όχι σε ανιούσα κυστεογραφία ούτως ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο ύπαρξης κυστεονεφρικής παλινδρόμησης. Επίσης ανάλογα με τα ευρήματα του, βάζουμε το παιδί ή όχι σε προφυλακτική αντιβιοτική αγωγή μέχρι να προχωρήσει ο έλεγχος του.
Το 12% περίπου των υδρονεφρώσεων στα νεογέννητα αντιστοιχεί σε κυστεονεφρική παλινδρόμηση και το 88% σε στενώσεις των ουροφόρων οδών.
Η στένωση μπορεί να είναι είτε στην πυελοουρητηρική συμβολή (μεταξύ νεφρού και ουρητήρα) είτε στην ουρητηροκυστική συμβολή (μεταξύ ουρητήρα και κύστης) είτε στην ουρήθρα.
Εάν η υδρονέφρωση κριθεί μεγάλου βαθμού, δηλαδή επικίνδυνη για τη νεφρική λειτουργία, γίνεται τον 3ο μήνα της ζωής σπινθηρογράφημα νεφρών, που μας πληροφορεί για την λειτουργική αξία των νεφρών και για τον κίνδυνο που διατρέχουν από την υδρονέφρωση.
Όπως οι περισσότερες των κυστεονεφρικών παλινδρομήσεων, έτσι και οι περισσότερες των στενώσεων των ουροφόρων οδών, υποχωρούν αυτομάτως από μόνες τους, χωρίς δική μας χειρουργική βοήθεια, με την ανάπτυξη και μόνο του παιδιού.
Εάν χρειαστεί, οι στενώσεις των ουροφόρων οδών, χειρουργούνται με επεμβάσεις οι οποίες έχουν υψηλότατα ποσοστά επιτυχίας της τάξης του 99%.
Οι μόνες στενώσεις που χειρουργούνται πάντα και όσο πιο γρήγορα γίνεται μετά τη γέννηση είναι οι συγγενείς στενώσεις της ουρήθρας (βαλβίδες της ουρήθρας). Η επέμβαση αυτή γίνεται ενδοσκοπικά, με μια νύχτα παραμονή του παιδιού στο νοσοκομείο μόνο και με υψηλότατα ποσοστά επιτυχίας.
Υποσπαδίας – επισπαδίας Διαβάστε περισσότερα
Υποσπαδία έχουμε όταν το στόμιο της ουρήθρας δεν εκβάλει στην κορυφή της βαλάνου αλλά κάπου στην κάτω επιφάνεια του πέους ή του οσχέου.
Ένα στα 125 αγόρια έχουν πλέον σήμερα υποσπαδία. Η συχνότητα των υποσπαδιών έχει αυξηθεί κατά 2-3 φορές τα τελευταία 20 χρόνια.
Σχεδόν πάντα συνυπάρχει απουσία-αγενεσία του κάτω ημίσεως της ακροποσθίας.
Οι υποσπαδίες είναι βαλανικοί, υποβαλανικοί, άνω πεϊκοί, μέσοι πεϊκοί, πεοοσχεϊκοί, οσχεϊκοί και περινεϊκοί.
Όσο πιο χαμηλά εκβάλει το στόμιο της ουρήθρας, τόσο πιο σοβαρός είναι ο υποσπαδίας και τόσο πιο δύσκολη η χειρουργική του αντιμετώπιση.
Όσο πιο σοβαρός είναι ο υποσπαδίας, τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να έχουμε πέος μικρών διαστάσεων ή και σοβαρή κάμψη – γωνίωση του πέους.
Οι μικρού βαθμού υποσπαδίες, χειρουργούνται για αισθητικούς κυρίως λόγους ενώ οι σοβαροί και για λειτουργικούς.
Οι βαλανικοί υποσπαδίες, χειρουργούνται χωρίς καθετήρα και χωρίς νοσηλεία, με ποσοστά επιτυχίας της τάξεως του 97%.
Οι άνω και μέσοι πεϊκοί υποσπαδίες χειρουργούνται με μόνο μια νύχτα παραμονή του καθετήρα μετεγχειρητικός και μια νύχτα νοσηλεία, με ποσοστά επιτυχίας της τάξης του 96%.
Οι οσχεϊκοί υποσπαδίες χειρουργούνται με έξι ημέρες καθετήρα και νοσηλεία και ποσοστά επιτυχίας της τάξης του 90-92%. Συγχρόνως γίνεται και ο ευθειασμός του πέους, όταν αυτό είναι αναγκαίο. Πολλές φορές προεγχειρητικά, όταν το πέος είναι μικρό, γίνεται διέγερση του με ενέσεις τεστοστερόνης, που αναλαμβάνει ειδικός παιδοενδοκρινολόγος.
Όλοι οι υποσπαδίες σήμερα χειρουργούνται με μία μόνο επέμβαση, στην ηλικία του ενός έτους.
Η χειρουργική του υποσπαδία είναι μια πραγματικά δύσκολη χειρουργική και πρέπει να γίνεται μόνο από άκρως εξειδικευμένους χειρουργούς καθότι πολύ συχνά βλέπουμε σοβαρές επιπλοκές που απαιτούν επώδυνες επανεπεμβάσεις.
Στην κλινική μας έχουν χειρουργηθεί πάνω από 1.000 υποσπαδίες με υψηλότατα ποσοστά επιτυχίας και πολύ καλά αισθητικά αποτελέσματα.
Επισπαδία έχουμε όταν το στόμιο της ουρήθρας εκβάλει στο άνω μέρος του πέους και προς την κοιλιακή χώρα.
Ο επισπαδίας είναι πολύ πιο σπάνιος από τον υποσπαδία, με συχνότητα 1/50.000 γεννήσεις.
Η επέμβαση γίνεται επίσης προς την ηλικία του ενός έτους, με παραμονή του καθετήρα για 6-7 ημέρες.
Γιατί εμάς
Ιατροί Τμήματος
ΖΟΥΠΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Χειρουργός Παιδοουρολόγος
Διευθυντής Oυρολογικού Τμήματος του Παιδιατρικού Κέντρου Αθηνών
Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Besancon της Γαλλίας από όπου κατέχει Διδακτορικό Γαλλικό Κρατικό Δίπλωμα Ιατρικής με Αριστα, Πανεπιστημιακό Δίπλωμα Αναισθησιολογίας-Ανάνηψης και Πανεπιστημιακό Δίπλωμα Ανθρώπινης Σεξολογίας. Ειδικεύτηκε επί ένα χρόνο στην ουρολογία, στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών....
