Πλαστικής Χειρουργικής
Γενικά
Το Τμήμα Πλαστικής Χειρουργικής του Παιδιατρικού Κέντρου Αθηνών, εξασφαλίζει υπεύθυνη και επιστημονική αντιμετώπιση τόσο των επειγόντων όσο και των χρόνιων προβλημάτων που αφορούν την ειδικότητα της πλαστικής χειρουργικής.
Παράλληλα, καλύπτει όλο το φάσμα των επεμβάσεων που προκύπτουν μετά από συγγενείς ανωμαλίες, επίκτητες δυσμορφίες ή εγκαύματα.
Διαθέτοντας άρτια εκπαιδευμένους ιατρούς και νοσηλευτές, το Τμήμα Πλαστικής Χειρουργικής αναλαμβάνει περιπτώσεις από τη νεογνική ηλικία και σε όλα τα στάδια της ανάπτυξης του παιδιού, από τη βρεφική ηλικία έως την παιδική ηλικία με σκοπό την καλύτερη εφικτή λειτουργική και αισθητική αποκατάσταση.
Ιατρικές Υπηρεσίες
Ασθένειες
Τα αιμαγγειώματα αποτελούν αγγειακές βλάβες του υποδόριου ιστού, οι οποίες εμφανίζονται λίγο μετά την γέννηση του παιδιού, αυξάνουν σε μέγεθος τους επόμενους μήνες και μετά αρχίζουν να υποστρέφουν.
Πολλοί από τους αιμαγγειωματικούς όγκους αυτούς υποστρέφουν μέχρι την ηλικία των 6 ετών, ενώ ένα 40% συνεχίζει την υποστροφή του μέχρι την ηλικία των 12 ετών.
Ο όρος αγγειοδυσπλασία είναι γενικός και περιλαμβάνει κάθε δυσπλασία (δηλαδή, συγγενή ανωμαλία) που αφορά αγγεία. Η αγγειακή δυσπλασία μπορεί να εντοπίζεται σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος.
Διακρίνουμε φλεβικές δυσπλασίες (αφορούν μόνο φλέβες), λεμφικές δυσπλασίες (αφορούν μόνο λεμφαγγεία), φλεβολεμφικές δυσπλασίες (αφορούν φλέβες και λεμφαγγεία) και αρτηριοφλεβικές δυσπλασίες (όταν αρτηρίες συνδέονται απευθείας με φλέβες χωρίς την παρεμβολή τριχοειδών αγγείων).
Η συγγενής απλασία του δέρματος είναι μία σπάνια δερματολογική πάθηση, που εμφανίζεται στα νεογέννητα βρέφη σαν εντοπισμένες περιοχές απώλειας δέρματος.
Εντοπίζεται συχνότερα στο τριχωτό της κεφαλής, κορμό, χέρια και πόδια. Τα παθολογικά ευρήματα της απλασίας δέρματος ποικίλουν, με την επιδερμίδα απούσα σε μερικές περιπτώσεις, αλλά συχνότερα παρούσα, κανονική ή ατροφική.
Είτε πρόκειται μόνο για απλασία του πτερυγίου ωτός, είτε αυτή συνυπάρχει με ατρησία του έξω ακουστικού πόρου, η βλάβη στην περιοχή οφείλεται στην κοινή εμβρυολογική καταγωγή τους και έχει ξεκινήσει ήδη από την 8η εβδομάδα της ανάπτυξης του εμβρύου.
Η σπουδαιότερη αιτία της συγγενούς αυτής ανωμαλίας είναι η διακοπή της αιμάτωσης στην περιοχή, όπου διαπλάθεται το αυτί του εμβρύου, προκαλώντας απλασία πτερυγίου ωτός.
Η διακοπή της αιμάτωσης οφείλεται σε διάφορους γονιδιακούς και άλλους παράγοντες. Κληρονομικοί παράγοντες επίσης ενοχοποιούνται για την εμφάνιση της απλασίας του πτερυγίου ωτός.
Η ωτοπλαστική εγχείρηση αποσκοπεί στο να διορθώσει τα αφεστώτα ώτα, τα οποία προεξέχουν από το κεφάλι περισσότερο από το φυσιολογικό.
Η συγκεκριμένη δυσμορφία των αφεστώτων ώτων μπορεί να είναι ετερόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη και προκύπτει ως αποτέλεσμα της έλλειψης (ή δυσπλασίας) του χόνδρου κατά τη διάρκεια της ενδομήτριας ανάπτυξης του εμβρύου. Τα αφεστώτα ώτα έχουν ανώμαλη ελικοειδή πτύχωση ή απλά μεγαλώνουν πλευρικά.
Στόχος της επέμβασης είναι να έρθει το πτερύγιο του αυτιού στη φυσιολογική ανατομική του θέση, δηλαδή σε γωνία 25-300 μοιρών σε σχέση με το κρανίο.
Η βλεφαρόπτωση περιγράφει μία πτώση του ενός ή και των δύο άνω βλεφάρων. Μία βλεφαρόπτωση μπορεί να είναι παρούσα κατά τη γέννηση (συγγενής βλεφαρόπτωση) ή να προκληθεί αργότερα στη ζωή (επίκτητη βλεφαρόπτωση).
Μία συγγενής βλεφαρόπτωση οφείλεται σε μια ανωμαλία του μυός που σηκώνει το βλέφαρο (τον ανελκτήρα μυ). Στην περίπτωση αυτή της βλεφαρόπτωσης, ο μυς ούτε συσπάται ούτε χαλαρώνει κανονικά.
Η βλεφαροφίμωση είναι η σμίκρυνση του συνολικού εύρους της βλεφαρικής σχισμής και χειρουργείται το 2ο ή 3ο μήνα της ηλικίας, για να αποφευχθεί ή αμβλυωπία και η μείωση της οπτικής οξύτητας του παιδιού.
Ο εξόμφαλος αποτελεί μια συγγενή ομφαλική εξεντέρωση ή αμνιακή κήλη στην περιοχή του ομφαλού και περιομφαλικά.
Ο εξόμφαλος οφείλεται στην αδυναμία υποστροφής του έξω σπλαχνικού κοιλώματος μεταξύ 6ης και 8ης εμβρυικής εβδομάδας.
Κατά το διάστημα αυτό η πρωτογενής εντερική αγκύλη βρίσκεται ακόμη εκτός του κύτους της κοιλίας, μέσα στο έξω σπλαχνικό κοίλωμα.
Η διαταραχή αυτή του εξόμφαλου έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μεγάλου κοιλιακού ελλείμματος στην περιοχή του ομφαλού από το οποίο προβάλουν ενδοκοιλιακά σπλάχνα περιβαλλόμενα από κηλικό σάκο.
Η ρινοπλαστική είναι πλαστική χειρουργική επέμβαση της μύτης. Πραγματοποιείται τόσο για λειτουργικούς όσο και για αισθητικούς λόγους.
Μέσω της ρινοπλαστικής επέμβασης μπορεί να βελτιωθεί η όψη και το σχήμα της μύτης και ταυτόχρονα να αποκατασταθεί η λειτουργικότητα του αναπνευστικού συστήματος.
Το αποτέλεσμα της ρινοπλαστικής θα πρέπει να εναρμονίζεται πλήρως με το σχήμα του προσώπου και να ταιριάζει με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του, δείχνοντας όσο πιο φυσικό γίνεται.
Η επιτυχημένη ρινοπλαστική βασίζεται στην ταυτόχρονη εγχείρηση τόσο της ρινικής πυραμίδας όσο και του ρινικού διαφράγματος.
Στα πλαίσια της ρινοπλαστικής, η πλαστική του ρινικού διαφράγματος είναι καθοριστικής σημασίας για το αποτέλεσμα της επέμβασης, αφού το ρινικό διάφραγμα είναι ο βασικός σύνδεσμος μεταξύ των διαφόρων δομικών στοιχείων της μύτης και έχει καθοριστική σημασία τόσο για τη λειτουργία (αναπνοή) όσο και την αισθητική της (ομορφιά).
Πρόκειται για αποτυχία διαχωρισμού δύο δακτύλων. Φυσιολογικά, ο διαχωρισμός γίνεται μεταξύ 7ης-8ης εβδομάδας της ενδομήτριας ζωής.
Το 3ο μεσοδακτύλιο διάστημα είναι αυτό που προσβάλλεται συχνότερα. Ανάλογα με το βαθμό δερματικής ή / και οστικής συνένωσης, καθορίζονται και οι μορφές της συνδακτυλίας. Προσβάλλονται ενίοτε και τα δάκτυλα του ποδιού.
Η συνδακτυλία συνοδεύεται συχνά και από ανωμαλίες άλλων οργάνων. Είναι σχεδόν απίστευτο ότι συναντάται σε 28 σύνδρομα!
Γιατί εμάς
Ιατροί Τμήματος
Επιστημονικός Συνεργάτης του Παιδιατρικού Κέντρου Αθηνών