Εξετάσεις προληπτικού έλεγχου για παιδιά σε προνομιακές τιμές, με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα για το Αυτί και την Ακοή, προσφέρει ο Όμιλος Ιατρικού Αθηνών ...
ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ
Γενικά
Η Παιδιατρική Ενδοσκοπική Μονάδα προσφέρει διεπιστημονική διαγνωστική και θεραπευτική φροντίδα σε βρέφη, παιδιά και εφήβους με αναπνευστικές και γαστρεντερικές παθήσεις που χρειάζονται ειδικότερη παρέμβαση. Το Παιδιατρικό Κέντρο είναι υπερήφανο που κατόρθωσε να την οργανώσει και να τη θέσει σε λειτουργία, σύμφωνα με τα πολύ προηγμένα διεθνή πρότυπα, αποτέλεσμα συνδυασμού τεχνολογίας αιχμής και εξειδικευμένης γνώσης.
Οι παρεχόμενες υπηρεσίες αφορούν στην ολοκλήρωση της διαγνωστικής αλλά και της θεραπευτικής διαδικασίας σε ειδικά παιδιατρικά νοσήματα.
Στόχος της Μονάδας είναι η ολιστική προσέγγιση παιδιατρικών νοσημάτων που απαιτούν ενδοσκόπηση του τραχειοβρογχικού δένδρου ή του γαστρεντερικού σωλήνα ή και των δύο, ανεξαρτήτως βαρύτητας ή βαθμού πολυπλοκότητας.
Ιατρικές Υπηρεσίες
Ασθένειες
Ατελεκτασία Διαβάστε περισσότερα
Με τον όρο ατελεκτασία εννοείται η ατελής έκπτυξη του πνεύμονα με επακόλουθο τη μερική ή πλήρη απώλεια του όγκου του. Σε κλινικό επίπεδο αφορά σε σύμπτυξη των τοιχωμάτων ικανού αριθμού κυψελίδων, ώστε να είναι ορατή στην απλή ακτινογραφία θώρακος.
Αποτελεί συχνό εύρημα στην ακτινογραφία θώρακος των παιδιών, περισσότερο των μικρών, λόγω των ανατομικών τους ιδιαιτεροτήτων. Σχεδόν πάντα είναι δευτεροπαθής. Η ορθή και έγκαιρη αναγνώριση του απεικονιστικού ευρήματος μπορεί να είναι ουσιαστικής σημασίας όχι μόνο στην κατανόηση του κλινικού προβλήματος αλλά και στη διαχείρισή του, αφού η ίδια η ατελεκτασία το συντηρεί με τη μορφή του φαύλου κύκλου.
Το σύνδρομο μέσου λοβού αποτελεί ιδιαίτερη οντότητα που εμφανίζεται συχνότερα σε παιδιά προσχολικής ηλικίας και σε ασθενείς με άσθμα. Αφορά στην επίμονη ή υποτροπιάζουσα πυκνοατελεκτασία του (δεξιού) μέσου λοβού.
Η ατελεκτασία πνευμονικού τμήματος, μικρότερης ή μεγαλύτερης έκτασης εκδηλώνεται με συνήθη αναπνευστικά συμπτώματα, όπως χρόνιος ή υποτροπιάζων υγρός βήχας, απόχρεμψη πτυέλων και επίμονος ή υποτροπιάζων συριγμός.
Πολύ συχνή αιτία που οδηγεί σε ατελεκτασία είναι η ενσφήνωση βλέννας σε κεντρικό βρόγχο. Πέραν των άλλων, εμποδίζει την παροχέτευση των εκκρίσεων από περιφερικότερες περιοχές και ευνοεί την ανάπτυξη λοίμωξης τοπικά. Η βρογχοσκόπηση με εύκαμπτο παρέχει τη δυνατότητα ορθής διάγνωσης, αλλά και αναρρόφησης και έκπλυσης.
Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία. Σημαντική θέση κατέχει η χορήγηση αντιβιοτικών και η φυσικοθεραπεία. Συχνά η βρογχοσκόπηση με εύκαμπτο είναι απαραίτητη όχι μόνο για λόγους διαγνωστικούς αλλά και θεραπευτικούς.
Γαστρίτιδα Διαβάστε περισσότερα
Γαστρίτιδα είναι η φλεγμονή του τοιχώματος του στομάχου. Διαχωρίζεται σε οξεία και χρόνια. Η οξεία γαστρίτιδα είναι παροδική φλεγμονή, μπορεί να υποχωρεί μετά από κάποιο χρονικό διάστημα και δεν αφήνει μόνιμες βλάβες.
Η γαστρίτιδα μπορεί να προκληθεί από λήψη φαρμάκων, όπως τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (ΜΣΑΦ): ασπιρίνη, ιβουπροφαίνη, νιμεσουλίδη κ.ά.
Άλλοι γνωστοί παράγοντες είναι η συχνή κατανάλωση αλκοόλ και το στρες.
Η χρόνια γαστρίτιδα μπορεί να διαρκεί μήνες ή και χρόνια και οφείλεται σε διάφορα αίτια. Μεταξύ των άλλων, είναι το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, ιοί, παράσιτα και αυτοάνοσα νοσήματα.
Στα συμπτώματα της γαστρίτιδας περιλαμβάνονται:
• Πόνος στο επιγάστριο
• Αίσθημα κορεσμού μετά από λήψη μικρής ποσότητας τροφής
• Μειωμένη όρεξη
• Ναυτία ή έμετος
• Επεισόδια αιμορραγίας από το ανώτερο πεπτικό, όπως έμετοι με πρόσμιξη αίματος ή κενώσεις μαύρου χρώματος
Η διάγνωση της γαστρίτιδας γίνεται με βάση το ιστορικό και τη γαστροσκόπηση με λήψη βιοψιών.
Εισρόφηση ξένου σώματος Διαβάστε περισσότερα
Ως εισρόφηση ξένου σώματος (ΞΣ) θεωρείται η είσοδος ξένου υλικού στο τραχειοβρογχικό δέντρο. Αποτελεί κατάσταση δυνητικά απειλητική, απαιτεί άμεση διάγνωση και αποτελεσματική αντιμετώπιση. Θεωρείται επείγουσα κατάσταση. Μπορεί η εικόνα να είναι άτυπη και η διάγνωση να καθυστερεί. Σε περίπτωση εισρόφησης ΞΣ, η καθυστέρηση της διάγνωσης αυξάνει τον κίνδυνο επιπλοκών.
Συχνότερα συμβαίνει στα μικρά παιδιά. Βάζουν εύκολα αντικείμενα στο στόμα τους, τρέχουν ή παίζουν στη διάρκεια της σίτισης, έχουν στενότερους αεραγωγούς και ο μηχανισμός κατάποσης είναι ακόμα ανώριμος.
Τα εισροφώμενα ΞΣ μπορεί να είναι οργανικά, όπως ξηροί καρποί, όσπρια, κόκκαλα, καρότα ή ανόργανα, όπως καρφίτσες, βίδες πλαστικά υλικά, κουμπιά, παιχνίδια, καπάκια κ.ά. Ανάλογα με το είδος, το σχήμα, το μέγεθος και τη σύστασή τους μπορεί να προκαλείται διαφορετικός τύπος προβλήματος. Το ίδιο και οι κλινικές εκδηλώσεις, ανάλογα με το είδος, την εντόπιση και τον χρόνο που μεσολάβησε από την εισρόφηση. Τα συνήθη συμπτώματα είναι αυτά των κοινών λοιμώξεων του αναπνευστικού, όπως βήχας, σιγμός, συριγμός, δύσπνοια ακόμα και κυάνωση.
Επί υποψίας, η πρώτη και σημαντική εξέταση για την επιβεβαίωση είναι η ακτινογραφία θώρακα, αλλά αυτό ισχύει εφόσον το ΞΣ είναι ακτινοσκιερό. Αν όχι, υποχρεωτικά το ασφαλές διαγνωστικό και παράλληλα θεραπευτικό εργαλείο είναι η βρογχοσκόπηση. Διενεργείται υπό γενική αναισθησία. Χρησιμοποιείται το εύκαμπτο ή το άκαμπτο βρογχοσκόπιο, μέσα από το οποίο εντοπίζεται το ΞΣ και αφαιρείται.
Έλκος Διαβάστε περισσότερα
Το έλκος είναι μια πληγή που δημιουργείται στο τοίχωμα του στομάχου ή του δωδεκαδακτύλου (πρώτο τμήμα του λεπτού εντέρου). Η πληγή αυτή μπορεί να διαβρώσει το τοίχωμα επιφανειακά ή σε βάθος.
Αίτια έλκους:
- Η συχνότερη αιτία του έλκους είναι η λοίμωξη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού.
- Η μακροχρόνια χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ), όπως η ασπιρίνη, η δικλοφαινάκη, η νιμεσουλίδη, η ναπροξένη κ.ά.
- Η υπερέκκριση οξέος στο στομάχι που μπορεί να οφείλεται σε κληρονομικά αίτια ή μπορεί να σχετίζεται με τον τρόπο ζωής (άγχος, κάπνισμα), τροφές κ.ά.
- Το σύνδρομο Zollinger- Ellison, όπου γίνεται υπερέκκριση γαστρικών οξέων που προκαλούν διάβρωση στο τοίχωμα του στομάχου.
Συμπτώματα που σχετίζονται με έλκος μπορεί να είναι ο πόνος ή το αίσθημα καύσου στο επιγάστριο, η μειωμένη όρεξη, οι έμετοι, η ναυτία και η δυσπεψία.
Αν το έλκος είναι βαθύ μπορεί να αιμορραγήσει και ο ασθενής να εμφανίσει κενώσεις μαύρου χρώματος (μέλαινες) ή να κάνει εμέτους με πρόσμιξη αίματος. Αν το έλκος διαβρώσει το τοίχωμα σε βάθος μπορεί να συμβεί διάτρηση, οπότε ο πόνος στην κοιλιά είναι αιφνίδιος και έντονος.
Η διάγνωση του έλκους επί παρουσία υπόπτων συμπτωμάτων γίνεται με τη γαστροσκόπηση.
Κοιλιοκάκη Διαβάστε περισσότερα
Η κοιλιοκάκη είναι μια συχνή πάθηση του εντέρου η οποία προκαλείται από τη βρώση γλουτένης, μιας πρωτεΐνης που βρίσκεται στο σιτάρι, τη σίκαλη και το κριθάρι. Η εντεροπάθεια αναπτύσσεται μόνο σε γενετικά προδιατεθειμένα άτομα στα οποία πυροδοτείται μια ανοσολογική απάντηση όταν καταναλώσουν γλουτένη. Με την ανάπτυξη της πάθησης μπορεί να συσχετίζονται και άλλοι ασαφείς περιβαλλοντικοί παράγοντες.
Η νόσος έχει ευρύ φάσμα κλινικών συμπτωμάτων και εκδηλώνεται με διάρροια, απώλεια βάρους, δυσκοιλιότητα, μετεωρισμό, κοιλιακό άλγος, βορβορυγμούς, αδυναμία και καταβολή. Μπορεί όμως να εκδηλωθεί και με συμπτώματα εκτός του πεπτικού συστήματος ως τα μόνα συμπτώματα της νόσου ή σε συνδυασμό με εκδηλώσεις από το πεπτικό. Κάποια από αυτά είναι: δερματικά εξανθήματα, αναιμία, οστεοπενία και οστεοπόρωση, καθυστέρηση ενήβωσης, υπογονιμότητα και καταθλιπτική συνδρομή.
Η διάγνωση της νόσου τίθεται μετά από γαστροσκόπηση με λήψη βιοψιών από το λεπτό έντερο, όπου αναδεικνύονται οι χαρακτηριστικές αλλοιώσεις του εντερικού βλεννογόνου.
Λαρυγγομαλάκυνση, τραχειομαλάκυνση, βρογχομαλάκυνση Διαβάστε περισσότερα
Η μαλάκυνση των αεραγωγών συνιστά τη συνηθέστερη συγγενή ανωμαλία του αναπνευστικού συστήματος. Το φάσμα των κλινικών εκδηλώσεων της νόσου είναι ευρύ. Ανάλογα με το επίπεδο του αεραγωγού που εμφανίζεται η μαλάκυνση διαφοροποιείται και η κλινική εικόνα.
Η λαρυγγομαλάκυνση προκαλεί απόφραξη στην είσοδο της τραχείας, στο επίπεδο του λάρυγγα και αποτελεί τη συχνότερη αιτία επίμονου ή υποτροπιάζοντος σιγμού (θορυβώδης αναπνοή κυρίως στην εισπνοή) στα βρέφη. Η έντασή του διαφέρει ανάλογα με τη στάση του σώματος. Όχι τόσο συχνά, μπορεί να εμφανιστούν πιο σοβαρές αναπνευστικές εκδηλώσεις, όπως αποφρακτικές άπνοιες στον ύπνο και αναπνευστική δυσχέρεια, βήχας και πνιγμονή. Η κλινική υποψία βασίζεται στο ιστορικό και την κλινική εξέταση. Επιβεβαιώνεται με την ενδοσκόπηση.
Η τραχειομαλάκυνση χαρακτηρίζεται από υπερβολική χαλαρότητα των τοιχωμάτων της τραχείας, με αποτέλεσμα τη μείωση του εύρους του αυλού μεταξύ του πρόσθιου και του οπίσθιου τοιχώματος. Συνήθως συνυπάρχει και βρογχομαλάκυνση με χαλαρότητα των τοιχωμάτων των κύριων βρόγχων και των διακλαδώσεών τους.
Μπορεί να είναι γενικευμένη ή εντοπισμένη. Η βαρύτητα και η ένταση των κλινικών εκδηλώσεων εξαρτάται από το μήκος, την εντόπιση και τον βαθμό χαλαρότητας των τοιχωμάτων. Εκδηλώνεται με τον χαρακτηριστικό βροντώδη βήχα που μπορεί να παρατείνεται σε διάρκεια. Μπορεί να συνυπάρχει σιγμός, συριμός ή αναπνευστική δυσχέρεια. Ως μέθοδος αναφοράς για τη διάγνωση θεωρείται η εύκαμπτη βρογχοσκόπηση.
Νόσος Hirschsprung Διαβάστε περισσότερα
Η νόσος Hirschsprung αποτελεί δυσλειτουργία του εντέρου με αποτέλεσμα τη δυσκοιλιότητα ή την απόφραξη του εντέρου. Οφείλεται σε συγγενή απουσία νεύρωσης από τον πρωκτό μέχρι σε ένα μεταβλητό ύψος του εντέρου, συνήθως το μεσαίο τμήμα του σιγμοειδούς. Η μετάδοση των πληροφοριών που είναι απαραίτητες για την εντερική ρύθμιση είναι επηρεασμένη και οδηγεί σε εντερική παράλυση.
Η νόσος συνήθως διαγιγνώσκεται τις πρώτες εβδομάδες της ζωής ενώ στις πιο ήπιες μορφές η διάγνωση γίνεται αργότερα στην παιδική ηλικία.
Η πλειονότητα των νεογνών που εμφανίζουν τη νόσο έχουν καθυστερήσεις στην αφόδευση και τα κλινικά συμπτώματα είναι δυσκοιλιότητα, διάταση της κοιλίας, έμετοι ή εντεροκολίτιδα. Σε μεγαλύτερα παιδιά εμφανίζεται σοβαρή μορφή δυσκοιλιότητας.
Όσον αφορά τη διάγνωση στα νεογέννητα ή και τα παιδιά, μπορεί να γίνει υποκλυσμός με βάριο (από τον πρωκτό) προκειμένου να αποκαλυφθεί η διεύρυνση του παχέος εντέρου ή του λεπτού εντέρου πάνω από μια περιοχή με στένωση, το οποίο φαίνεται στην απεικόνιση με ειδική ακτινογραφία.
Σε παιδιά ή ενηλίκους διενεργείται μια εξέταση μανομετρίας, όπου ένα μικρό μπαλόνι εισάγεται στο ορθό του ασθενούς και μετρείται η πίεση των μυών του σφιγκτήρα του πρωκτού. Με αυτόν τον τρόπο μελετούμε κατά πόσο ο ασθενής μπορεί να αισθανθεί την πληρότητα στο τελευταίο τμήμα του παχέος εντέρου.
Η διάγνωση τεκμηριώνεται με εντερική βιοψία του ορθού το οποίο εξετάζεται και έτσι διαγιγνώσκεται η νόσος του Hirschsprung.
Οισοφαγίτιδα Διαβάστε περισσότερα
Οισοφαγίτιδα είναι η φλεγμονή του οισοφάγου.
Η πιο συχνή μορφή οισοφαγίτιδας σχετίζεται με τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, όπου τα όξινα υγρά του στομάχου επιστρέφουν συνεχώς στον οισοφάγο και προκαλούν βλάβη του τοιχώματός του. Εκδηλώνεται με οπισθοστερνικό καύσο ή δυσφορία (μπορεί να μοιάζει με πόνο καρδιολογικής προέλευσης), δυσπεψία, αναγωγές, δυσφαγία, βήχα.
Η παρουσία οισοφαγίτιδας μπορεί να διαπιστωθεί τυχαία σε περιπτώσεις επιπλοκών, όπως αιμορραγία ανώτερου πεπτικού, αίσθημα ενσφήνωσης φαγητού στον οισοφάγο, πνευμονία ή άσθμα.
Η οισοφαγίτιδα μπορεί να οφείλεται επίσης σε μύκητες, ιούς ή βακτηρίδια. Άλλα αίτια είναι τα φάρμακα μεταξύ των οποίων τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (ΜΣΑΦ) ή οι θεραπείες ακτινοβολίας στο θώρακα.
Η ηωσινοφιλική οισοφαγίτιδα είναι μια άλλη μορφή οισοφαγίτιδας που σχετίζεται με την απελευθέρωση ισταμίνης στο τοίχωμα του οισοφάγου.
Η μη έγκαιρη διάγνωση της οισοφαγίτιδας μπορεί να οδηγήσει σε στένωση του οισοφάγου, αιμορραγία ή διάτρηση, εισρόφηση γαστρικού περιεχομένου με ακόλουθα πνευμονία ή βρογχόσπασμο. Σοβαρή επιπλοκή της οισοφαγίτιδας αποτελεί ο οισοφάγος Barett που αν δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο του οισοφάγου.
Απαραίτητη για τη διάγνωση της οισοφαγίτιδας είναι η ενδοσκόπηση (γαστροσκόπηση) με λήξη βιοψιών που θα καθορίσουν τον τύπο της οισοφαγίτιδας ώστε να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία.
Πολύποδες παχέος εντέρου Διαβάστε περισσότερα
Οι πολύποδες παχέος εντέρου είναι μικρά εξογκώματα/προβολές στο εσωτερικό του τοιχώματος του παχέος εντέρου. Μπορεί να είναι επίπεδοι ή ανυψωμένοι σε σχέση με την εσωτερική επιφάνεια του εντέρου.
Στις περισσότερες περιπτώσεις απουσιάζουν συμπτώματα και οι πολύποδες βρίσκονται τυχαία κατά την κολονοσκόπηση. Σε περίπτωση που κάποιος πολύποδας δώσει συμπτώματα, μπορεί να περιλαμβάνουν αίμα στα κόπρανα ή αιμορραγία από το ορθό, κοιλιακό άλγος, βλεννώδεις κενώσεις, διάρροια ή δυσκοιλιότητα.
Παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη πολυπόδων είναι το κάπνισμα, η λήψη αλκοόλ, η καθιστική ζωή, το αυξημένο βάρος ή η παχυσαρκία και κληρονομικά σύνδρομα, όπως η οικογενής πολυποδίαση.
Οι πολύποδες παχέος εντέρου ανευρίσκονται με κολονοσκόπηση και οι περισσότεροι πολύποδες αφαιρούνται με ασφάλεια κατά τη διάρκεια της κολονοσκόπησης και αποστέλλονται για ιστολογική εξέταση.
Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου Διαβάστε περισσότερα
Με τον όρο φλεγμονώδης νόσος του εντέρου εννοούμε τη χρόνια φλεγμονή που εμφανίζεται σε διάφορα σημεία του πεπτικού σωλήνα. Περιλαμβάνει τη νόσο του Crohn και την ελκώδη κολίτιδα.
Η νόσος του Crohn μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του πεπτικού σωλήνα από το στόμα έως το παχύ έντερο, όπου μπορεί να υπάρχουν βαθιά έλκη και φλεγμονή. Η ελκώδης κολίτιδα χαρακτηρίζεται από τη δημιουργία ελκών στο τοίχωμα του παχέος εντέρου και του ορθού. Και στους δυο τύπους των παθήσεων εμφανίζονται συμπτώματα, όπως κοιλιακό άλγος, κακουχία, απώλεια βάρους και διάρροια με ή χωρίς αιμορραγία.
Η αιτία αυτών των παθήσεων παραμένει άγνωστη. Διάφοροι παράγοντες μεταξύ των οποίων και οι ιογενείς λοιμώξεις έχουν θεωρηθεί υπεύθυνοι για την ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος να στραφεί εναντίον των οργάνων του πεπτικού συστήματος (αυτοάνοσο νόσημα).
Μερικές από τις σοβαρές επιπλοκές της φλεγμονώδους νόσου του εντέρου είναι ο καρκίνος εντέρου, ο ειλεός, συρίγγια στην περιοχή του πρωκτού, θρόμβωση, ραγάδα πρωκτού, τοξικό μεγάκολο, φλεγμονές στο δέρμα, τα μάτια και τις αρθρώσεις κ.ά.
Οι εργαστηριακές εξετάσεις αίματος και κοπράνων μπορεί να δώσουν ισχυρές ενδείξεις της νόσου. Η τεκμηρίωση και η διάγνωση του τύπου της φλεγμονώδους νόσου γίνεται με γαστροσκόπηση και κολονοσκόπηση με λήψη βιοψιών. Συμπληρωματικές απεικονιστικές εξετάσεις, όπως ο υπέρηχος κοιλίας, η μαγνητική τομογραφία εντέρου ή η ενδοσκοπική κάψουλα μπορεί να βοηθήσουν στη διάγνωση.
Χρόνια εισρόφηση Διαβάστε περισσότερα
Με τον όρο εισρόφηση περιγράφεται η οξεία ή χρόνια δίοδος τροφής ή εκκρίσεων, πέρα από το επίπεδο των φωνητικών χορδών. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, διαταραχών του μηχανισμού κατάποσης ή δυσλειτουργίας των προστατευτικών μηχανισμών. Αποτελεί πιθανό αίτιο επίμονων συμπτωμάτων από το αναπνευστικό, κυρίως λόγω των υποτροπιαζουσών λοιμώξεων.
Οι κλινικές εκδηλώσεις της χρόνιας ή υποτροπιάζουσας εισρόφησης εξαρτώνται από την ηλικία, το είδος, την ποσότητα του εισροφόμενου υλικού και την κατάστασης του νεαρού ασθενούς.
Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι ο χρόνιος ή υποτροπιάζων υγρός βήχας. Ενίοτε, ενδέχεται να απουσιάζει, λόγω χαμηλής ευαισθησίας του αντανακλαστικού του βήχα, οπότε η εισρόφηση χαρακτηρίζεται ως σιωπηλή.
Άλλα συμπτώματα είναι η θορυβώδης αναπνοή, όπως «βράσιμο» στο στήθος και συριγμός, τα επεισόδια πνιγμονής και η άπνοια, ιδιαίτερα στα βρέφη. Σε βρέφη αλλά και σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας η χρόνια εισρόφηση μπορεί να εκδηλωθεί κλινικά με υποτροπιάζουσες πνευμονίες ή ηπιότερα συμπτώματα, όπως βράγχος φωνής και «καθάρισμα λαιμού».
Η διάγνωση των εισροφήσεων βασίζεται κατά κύριο λόγο στο ιστορικό και την κλινική εξέταση, καθώς και τις διαθέσιμες εργαστηριακές και απεικονιστικές εξετάσεις.
Οι χρόνιες εισροφήσεις συνδέονται αιτιολογικά με την εγκατάσταση χρόνιας πυώδους βρογχίτιδας και βρογχεκτασιών.
Η εύκαμπτη βρογχοσκόπηση προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες από την επισκόπηση του τραχειοβρογχικού δέντρου και τη λήψη βρογχοκυψελιδικού εκπλύματος.
Η θεραπεία καθορίζεται κυρίως από τη βαρύτητα της προσβολής του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος και το υποκείμενο αίτιο.
Χρόνιος βήχας Διαβάστε περισσότερα
Ο βήχας αποτελεί ενοχλητικό σύμπτωμα για τα παιδιά αλλά και τους γονείς. Παρότι είναι το συνηθέστερο σύμπτωμα που εκδηλώνουν τα παιδιά στο πλαίσιο των απλών ιογενών λοιμώξεων, συχνά απασχολεί και οδηγεί σε υπερυνταγογράφηση ποικίλων σκευασμάτων.
Ανάλογα με τη διάρκειά του διακρίνεται σε οξύ (λιγότερο από τρεις εβδομάδες), παρατεινόμενο (τρεις μέχρι οκτώ εβδομάδες) και χρόνιο (περισσότερες από οκτώ εβδομάδες).
Επίσης, σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του βήχα μπορεί να είναι ξηρός ή υγρός. Όταν καταλήγει σε απόχρεμψη πτυέλων χαρακτηρίζεται παραγωγικός, κυρίως στα μεγαλύτερα παιδιά γιατί τα μικρότερα τα καταπίνουν.
Συχνοί τύποι βήχα που ξεχωρίζουν ως προς τη χροιά τους είναι ο υλακώδης που μοιάζει με γάβγισμα σκύλου, όπως στη λαρυγγίτιδα και ο βροντώδης (πιο μαλακή τραχεία) που συχνά οι γονείς τον περιγράφουν ως «γαϊδουρόβηχα», όπως στην τραχειομαλάκυνση. Μπορεί να έχει περίεργη χροιά, σαν κορνάρισμα (εκρηκτικός βήχας) ή πολύ σταθερά επαναλαμβανόμενα χαρακτηριστικά, όπως ο βήχας τικ ή εκ συνηθείας. Σε συρροή πολλαπλών βηχικών ώσεων λέγεται παροξυντικός και είναι χαρακτηριστικός του κοκκύτη.
Όταν εκδηλώνεται με την άσκηση, το κλάμα, το γέλιο, την εισπνοή κρύου αέρα ή την έκθεση σε αλλεργιογόνα πιθανολογείται το άσθμα. Αν εμφανίζεται με τη σίτιση ή την κατάποση, μάλλον πρόκειται για εισροφήσεις.
Στα πιθανά αίτια χρόνιου βήχα περιλαμβάνονται η επίμονη βακτηριακή βρογχίτιδα, η χρόνια πυώδης πνευμονοπάθεια, οι βρογχεκτασίες, η εισρόφηση ξένου σώματος και άλλες πιο σπάνιες πνευμονοπάθειες.
Για τα περισσότερα από τα νοσήματα που προαναφέρθηκαν εκτός από την ακτινογραφία θώρακα συχνά χρειάζονται πιο ειδικές εξετάσεις. Μεταξύ αυτών είναι η αξονική τομογραφία και η βρογχοσκόπηση για σωστότερη διάγνωση και θεραπεία.
Γιατί εμάς
Ιατροί Τμήματος
ΠΡΙΦΤΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Παιδίατρος
Αναπληρωτής Καθηγητής Παιδιατρικής-Παιδοπνευμονολογίας Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ,
Διευθυντής Παιδοπνευμονολογικού και Παιδοαλλεργιολογικού Τμήματος, Παιδιατρικό...
ΤΣΙΤΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
Παιδιάτρος - Παιδογαστρεντερολόγος
Επιστημονικός Συνεργάτης του Παιδιατρικού Κέντρου Αθηνών
Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή Αθηνών. Μετά την ολοκλήρωση της υποχρεωτικής υπηρεσίας υπαίθρου εκπαιδεύτηκε στην ειδικότητα της παιδιατρικής στη Σουηδία κι έπειτα εξειδικεύθηκε στη γαστρεντερολογία παιδιών στο Πανεπιστημιακό Νoσοκομείο Καρολίνσκα (Karolinska University Hospital) στη Στοκχόλμη,
