Γενικά:

Οι όγκοι του νωτιαίου μυελού αναπτύσσονται  εντός του νωτιαίου μυελού, μεταξύ αυτού και των μηνίγγων ή έξω από αυτόν. Ανάλογα με την εντόπισή τους στη σπονδυλική στήλη, χωρίζονται σε εξωσκληρίδιους, ενδοσκληρίδιους και ενδομυελικούς όγκους.

Η συχνότητά τους είναι μικρότερη από αυτή των όγκων του εγκεφάλου στα παιδιά, και απαντώνται συνήθως σε ηλικίες 10-16 ετών.

Είδη:

Οι κυριότεροι τύποι όγκων του νωτιαίου μυελού είναι:

-Τα επενδυμώματα (οι συχνότεροι όγκοι νωτιαίου μυελού στα παιδιά)

-Τα αστροκυττώματα

-Τα αιμαγγειοβλαστώματα

Τα μηνιγγιώματα

Τα σβαννώματα

Συμπτώματα:

Τα συμπτώματα και οι κλινικές εκδηλώσεις αυτών των όγκων, εξαρτώνται από την εντόπιση και τον τύπο του όγκου (πχ. πρόκληση πιεστικών συμπτωμάτων ή συμπτώματα βλάβης στον ίδιο τον νωτιαίο μυελό). Τα κυριότερα συμπτώματα είναι:

-πόνος στην πλάτη ή τον αυχένα που χειροτερεύει με την κατάκλιση

-αδυναμία κάτω άκρων, αστάθεια, ή καθυστέρηση έναρξης βάδισης στα βρέφη

-υδροκέφαλος

-αιμωδίες (μουδιάσματα)

-σκολίωση ή ραιβόκρανο

-απώλεια ελέγχου ούρησης ή αφόδευσης

Θεραπεία:

Η θεραπεία των όγκων του νωτιαίου μυελού συνίσταται στη νευροχειρουργική αφαίρεση του όγκου, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν να γίνουν συμπληρωματικά ακτινοθεραπείες η χημειοθεραπείες.