Κρυψορχία είναι όταν ο όρχις δεν έχει κατέβει στην θέση του στο όσχεο την στιγμή της γέννησης.
Τέσσερα στα εκατό αγόρια γεννιούνται με κρυψορχία, η οποία στο 85% των περιπτώσεων είναι ετερόπλευρος και στο 15% αμφοτερόπλευρος.
Στις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις κρυψορχίας, οι όρχεις θα κατέβουν από μόνοι τους στην θέση τους μέσα στο πρώτο εξάμηνο-οκτάμηνο της ζωής.
Περίπου 1,5 αγόρια στα 100 θα χρειαστούν επέμβαση, τη λεγόμενη ορχεοπηξία, μετά την ηλικία των 8 μηνών και το αργότερο μέχρι την ηλικία του ενός έτους.
Η κρυψορχία και ιδίως εάν τα παιδιά δεν χειρουργηθούν σε σωστή ηλικία, μπορεί να προκαλέσει στειρότητα καθότι τα κύτταρα των όρχεων που παράγουν τα σπερματοζωάρια δεν θα ωριμάσουν σωστά.
Επίσης εάν δεν διορθωθεί έγκαιρα, μπορεί να προκαλέσει και καρκίνο των όρχεων. Όλα αυτά οφείλονται στην χρόνια υπερθέρμανση των όρχεων, οι οποίοι ζουν στην βουβωνική χώρα και όχι έξω από το σώμα στο όσχεο.
Η διάγνωση της κρυψορχίας γίνεται κλινικά με την ψηλάφηση και οι όρχεις μελετώνται ως προς το μέγεθος και την ποιότητα τους υπερηχογραφικά.
Η ορχεοπηξία επί έκτοπων όρχεων που ψηλαφώνται στην βουβωνική χώρα, γίνεται με μια επέμβαση που δεν απαιτεί νοσηλεία και με ποσοστά επιτυχίας που αγγίζουν σε έμπειρα χέρια το 100%.
Όταν οι όρχεις δεν ψηλαφώνται και είναι ενδοκοιλιακοί, χρειάζεται να γίνει λαπαροσκοπική προσέγγιση. Τα παιδιά σε αυτήν την περίπτωση νοσηλεύονται για μια νύχτα και τα ποσοστά τελικής επιτυχίας σε αυτές τις υψηλές-ενδοκοιλιακές κρυψορχίες είναι της τάξης του 85%.
Ανασπώμενος είναι ο όρχις εκείνος ο οποίος ζει στο όσχεο και κατά καιρούς και στιγμές ανέρχεται στην βουβωνική χώρα. Οι ανασπώμενοι όρχεις εκτιμώνται κλινικά και υπερηχογραφικά και οι περισσότεροι από αυτούς δεν χρειάζονται χειρουργική επέμβαση.
