Η αλλεργία στα δηλητήρια των υμενοπτέρων, δηλαδή της μέλισσας ή της σφήκας, αποτελεί τυπική και πολύ επικίνδυνη αλλεργική αντίδραση. Το σημαντικότερο από όλα είναι ότι η αλλεργία αυτή θεραπεύεται και ότι μέχρι να θεραπευθεί ο ασθενής πρέπει να έχει πάντα μαζί του set αντιμετώπισης αντιμετώπισης αναφυλαξίας στο οποίο περιλαμβάνεται η αυτοενιέμενη αδρεναλίνη.

Η κλινική εικόνα χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση αλλεργικών συμπτωμάτων λίγα λεπτά μετά το νυγμό (το τσίμπημα δηλαδή). Η εικόνα μπορεί να είναι μια απλή κνίδωση ή μία μεγάλη τοπική αντίδραση στο σημείο του νυγμού, μπορεί όμως να είναι και συστηματική αναφυλαξία δυνητικά θανατηφόρα. (βλέπε στο αντίστοιχο κεφάλαιο). Αυτό το οποίο πρέπει να γνωρίζει ο ασθενής είναι πως στο ενδεχόμενο ενός νέου νυγμού, η αλλεργική αντίδραση μπορεί να είναι πιο σοβαρή.

Η διάγνωση της αλλεργίας στο δηλητήριο της μέλισσας ή της σφήκας γίνεται με την αναζήτηση των ειδικών IgE στο ορό του παιδιού. Εφόσον επιβεβαιωθεί η αλλεργία, υπάρχει απόλυτη ένδειξη ειδικής απευαισθητοποίησης στο δηλητήριο, με σκοπό την προστασία του παιδιού από νέο αναφυλακτικό επεισόδιο μετά από τυχόν νέο τσίμπημα